وَقَالَتِ ٱمْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِّى وَلَكَ  ۖ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَىٰٓ أَن يَنفَعَنَآ أَوْ نَتَّخِذَهُۥ وَلَدًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

вəќōōлəти-мрō`əту фир'əунə ќуррōту 'əйнил-лии вəлəк, лəə тəќтулююhу 'əсəə əй-йəŋŋфə'əнəə əу нəттəхыз̃əhу вəлəдəу-вəhум лəə йəш'уруун

И сказала жена Фараона: «[Ребёнок этот будет] прохладой очей для меня и для тебя! Не убивайте его! Быть может, принесёт он пользу нам, или примем его за ребёнка [нашего]», в то время как они не понимали, [что держат в руках будущего врага своего].

Və Fironun zövcəsi dedi: «(Bu körpə) mənim və sənin gözünün işığıdır. Onu öldürməyin, bəlkə (gələcəkdə) bizə bir xeyri olar, yaxud onu oğulluğa götürərik». Onlar (işin aqibətindən) xəbərsiz idilər.

Pharaoh’s wife said [to him], ‘[This infant will be] a [source of] comfort to me and to you. Do not kill him. Maybe he will benefit us, or we will adopt him as a son.’ But they were not aware.